زندگی بی عشق اگر باشد......

زندگی بی عشق اگر باشد لبی بی خنده است/ بر لب بی خنده بایدجای خندیدن گریست

میرسد روزی که روز ها را بی من سر کنی
میرسد روزی که مرگ یار را باور کنی
میرسد روزی که تنها د رکنار قبر من
شعر های کهنه ام را مو به مو ازبر کنی
..................
زندگی هنگامه فریادهاست / سر گذشتی از گذشت یادهاست
زندگی تکرار جان فرسودن است / رنج ما تاوان انسان بودن است
..................
کنار برکه ی دلم نشستم و نیامدی / دوباره در سکوت خود شکستم و نیامدی
سوال کردم از خدا نشانه ی خانه ی تورا / سکوت کرد ودر سکوت شکستم و نیامدی
..................
اگر عاشقم ،عشقم تو هستی / اگر دیوانه ام، دردم تو هستی
اگر من یک کتاب کهنه هستم / بدان زیباترین برگش تو هستی
..................
آنکه چشمهای تو را این همه زیبا می کرد / کاش از روز ازل فکر دل ما می کرد
یا  نمی داد  به  تو  این همه  زیبایی  را / یا  مرا در غم عشق تو شکیبا می کرد
.................
*با رنگ و بویت ای گل ، گل رنگ و بو ندارد / من عاشق تو هستم این گفت و گو ندارد
................
متن:مهربانی را وقتی دیدم که کودکی خورشید را در دفتر نقاشیش سیاه کشیدتا پدرکاریگرش زیر نور آفتاب نسوزد
............
متن:بزرگی را گفتم زندگی چند بخش است؟گفت دو بخش:کودکی و پیری
گفتم پس جوانی چه شد؟ گفت با بی وفایی ساخت با عاشقی سوخت با جدایی مرد

با تشکر فراوان از : آقای سید مبین ترابی

من دگر سوی چمن هم سر پروازم نیست/که پر بازم اگر هست دل بازم نیست

هرکه عاشق شه جفا بسیار می باید کشید
بهر یک گل منت از صد خار می باید کشید
من به مرگم راضیم اما نمی آید اجل
بخت بد بین از اجل هم ناز می باید کشید
.....................
کاش بودی تا دلم تنها نبود / تا اسیر غصه ی فردا نبود
کاش بودی تا فقط باور کنی / بی تو هرگز زندگی زیبا نبود
کاش می شد قلب ما از یاس بود / تک تک گل برگ آن احساس بود
پاک و سبز و ساده و بی ادعا / کاش می شد بهتر از الماس بود
کاش می شد عشق را تفسیر کرد / عاشقی را با محبت سیر کرد
....................
عشق یعنی شب نخفتن تا سحر / عشق یعنی سجده ها با چشم تر
عشق یعنی سر به دار آویختن / عشق یعنی اشک حسرت ریختن
عشق یعنی در جهان رسوا شدن / عشق یعنی مست و بی پروا شدن
عشق یعنی سوختن و یا ساختن / عشق یعنی زندگی را باختن
....................
سکوتم را به باران هدیه کردم/ تمام زندگیم را گریه کرد
نبودی در فراق شانه هایت/ به هر خاکی رسیدم تکیه کردم
.....................
متن:ناصحم گفت که جز غم چه هنر دارد عشق؟ گفتم ای خواجه ی عاقل،هنری بهتر از این!داری

«با تشکر: از آقای سید مبین ترابی دانشجوی دانشگاه ابهر»

حسین منزوی

مرگ من روزی فرا خواهد رسید
در بهاری روشن از امواج نور
در زمستان غبارآلود ودور
یا خزانی خالی از فریاد وشور

مرگ من روزی فرا خواهد رسید
روزی از این تلخ و شیرین روزها
روز پوچی همچو روزان دگر
سایه ای زامروزها دیروزها

دیدگانم همچو دالانهای تار
گونه هایم همچو مرمرهای سرد
ناگهان خوابی مرا خواهد ربود
من تهی خواهم شد از فریاد ودرد

مرگ گل

مرا مادر کفن پوشان ز جسم پر گناه من

مرا آهسته خاکم کن تو ای تنها پناه من

مکن بر مرگ من زاری برو آهسته خواب امشب

که شد یک لات آواره جدا از این جهان امشب

...................

از آن زمان که آلوده  گشت دست حضرت قابیل به خون حضرت هابیل

آدمیت مرده بود گرچه آدم زنده بود

زمان گشت و گشت و گشت ای دریغا آدمیت بر نگشت

..................

هر کس بد ما به خلق گوید

ما سینه ی او نمیخراشیم

ما خوبی او به خلق گوییم

تا هردو دروغ گفته باشیم

...................

یک روز رسد غمی به اندازه ی کوه

یک روز رسد نشاط به اندازی ی دشت

افسانه زندگی چنین است عزیز

در سایه ی کوه باید از دشت گذشت 

ترانه از داریوش

دلم مثل دلت خون، شقایق/      چشام دریای بارون، شقایق/     مثل مردن میمونه دل بریدن/      ولی دل بستن آسونه شقایق/      شقایق درد من یکی دوتا نیست/      آ خه درد من از بیگانه ها نیست/      کسی خشکیده خون من رو دستاش/      که حتی یک نفس از من جدا نیست/      شقایق وای شقایق، گل همیشه عاشق/      شقایق اینجا من خیلی غریبم/      آخه اینجا کسی عاشق نمی شه/      عزایِش، غصهَ ش، جنس کوهِ/      دل ویرون من از جنس شیشه/      شقایق آخرین عاشق تو بودی/      تو مردی و پس از تو، عاشقی مرد/      تو را آخر سرا و عشق و حسرت/      ته گل خونه های بی کسی برد/      شقایق وای شقایق، گل همیشه عاشق/      دویدیم، دویدیمُ دویدیم/      به شبهای پر از قصه رسیدیم/      گره زد سرنوشتامون و تقدیر/       ولی ما عاقبت از هم بریدیم/      شقایق جای تو دشت خدا بود/       نه تو گلدون، نه توی قصه ها بود/       حالا از تو فقط، این مونده باقی/      که سالار تمومِ عاشقایی/      شقایق وای شقایق، گل همیشه عاشق/      شقایق وای شقایق، گل همیشه عاشق